زن

زن

نام فایل : زن

فرمت : .Doc

تعداد صفحه/اسلاید : 39

حجم : 124 کیلوبایت

            از«علي» آموز اخـلاص عمـل      شـــيرحـــــق را دان منزه از دغـــل
            از غزا بر پهــلواني دسـت يافت      زود شـــمشيري برآورد و شتــــافت
            او خدو انداخـت بر روي علـــي      افتـــخار هــر نبـــــي و هر ولـــــي
            او خدو انداخت بر روئي که ماه      سجــــده آرد پيش او در ســـجده گاه
                      

  « مولوي »
      
                                
                       
 
             
مقدمه
در بينش اسلامي زن و مرد هر دو از يک جان و يک ماده آفريده شده است و در ذات و جوهر تفاوتي با يکديگر ندارند.بنابراين هر دوي آنها انسان ناميده مي شوند و خداوند پس از خلقت آنها،«فتبارک الله احسن الخالقين»به خود گفته است.با وجود اينکه اين دو صنف تفاوتي در ذات و جوهر و توانائي رشديابي و کمال جوئي با هم ندارند، اختلافي در ميان آنها مشاهده مي شود که پاره اي از آنها لازمه

ي بقاي نوع آدمي است.تفاوتهاي ديگري مانند تفاوت در عقل، در ميان اين دو صنف مطرح است که انسان را دچار حيرت مي کند.اما چگونه ممکن است که خداي باري تعالي براي موجودي ناقص العقل و معيوب تعبير«فتبارک الله الحسن الخالقين»به کار ببرد؟؟چگونه است که در بعضي از تعابير ديني، واژه هاي ناقص العقل و ناقص الايمان به کار رود؟؟در اين نوشتار سعي بر اين است که براي رفع اين شبهه، ضابطه هائي مطرح شود تا بتوان بر اساس آن ضوابط، درباره ي احاديثي اين گونه قضاوت و داوري شود.
اما زن در نهج البلاغه:
زن در نهج البلاغه ترسيم يک طرح يک بعدي از چهره ي کامل زن در قرآن است.فضاي اين طرح را جوي آکنده از فتنه هاي زمانه و دسيسه هاي سياسي در بر گرفته است.زنان در نهج البلاغه با عبارتهائي چون عقرب ،ناقص العقل، ناقص الايمان، و ناقص البهره وصف شده اند و مع االسف ، اکثر شارحان در نهج البلاغه نيز در جهت اثبات اين مطلب بر آمده اند که زنان در مقام عبوديت، عروج و تکامل، دريافتهاي ذهني و انتزاعات عقلي از مردان ناقصترند.
پس در اين ميان، آيات قرآني چه مي شود؟؟ مگر نه اين است که ملاک شناخت سخنان ائمه در احاديث و دعاها، هماهنگ بودن مفاهيم و معاني آنها با قرآن و کلام الهي است.
قرآن ماهيت زن و مرد را يک چيز مي شمارد .بر خورداري آنها از ارزشهاي معنوي، مانند ايمان و عمل صالح ، علم ، تقوي ، سبقت در ايمان ،جهاد و هجرت يکسان دانسته است و در کسب صفات عالي انساني، تفاوتهائي ميان آن دو قائل نيست.(در سوره هاي نساء آيه 1، اعراف آيه 189، زمر6، نمل 97، مجادله 11، حجرات 13، واقعه 10 و 11، نساء 95 ، آل عمران 195، احزاب 35)
…